Uit de ordners van Jan …

Roy Schuiten
Prachtig geschreven!Graag meer van dit soort verhalen.
Roy Schuiten
Ik sluit me graag aan bij de complimenten van Jan Quax! Met name de wijze waarop Jan Houterman de "voorbereiding" op het uurrecord beschrijft klopt als een bus! Daar waar Merckx zich, met de wetenschappelijke inzichten van destijds, uitermate zorgvuldig voorbereidde op de zuurstofarme omstandigheden van Mexico, maakte Roy Schuiten vooral veel (hoog tempo) kilometers achter de brommer van de toenmalige bondscoach Frans Mahn. De rol van Post bij de voorbereiding was minimaal. Voor alle duidelijkheid; ik wil de rol en het werk van Frans Mahn absoluut niet onderwaarderen!Sterker, zonder diens inzet had Roy nooit de overstap naar de beroepsrenners gemaakt, laat staan zo'n imposante erelijst kunnen opbouwen. Immers, tijdens Roy zijn amateurperiode kwam zijn vader om het leven bij een auto-ongeluk en lag het voor de hand dat hij de wielersport vaarwel zou zeggen om de familieslijterij in Zandvoort verder te runnen. Het was Frans Mahn die, overtuigd van Roy zijn talenten, met veel tact en geduld ervoor heeft gezorgd dat er een oplossing kwam voor de winkel en Schuiten zich (onder diens hoede) verder kon ontwikkelen als wielrenner. Gelukkig maar, want hoewel ik weet dat Roy door velen als een "merkwaardig en eigenzinnig buitenbeentje" werd beschouwd, is hij, in mijn ogen, een geweldige - en uitermate toegewijde beroepsrenner geweest!
Frans Mahn
Een correcte aanvulling Peter. Mahn was er alles aan gelegen om Schuiten op de fiets te houden, want als baancoach van de KNWU was hij ervan overtuigd dat zijn pupil in 1974 wereldkampioen achtervolging bij de amateurs zou worden. Maar Roy tekende na het NK, zonder Mahn daarin te kennen, een contract bij Peter Post. Pas nadat hij had getekend belde hij Mahn. Op diens verjaardag nota bene. Mahn verontschuldigde zich bij zijn verjaarsvisite en scheurde van Hoofddorp naar het Apollo Hotel in Amsterdam, waar Schuiten en Post verbleven. Woedend stormde hij naar binnen, maar het contract was getekend. Tussen Post en Mahn, ooit dikke vrienden, is het pas goedgekomen toen Mahn op sterven lag en Post hem ging bezoeken. Of het met Schuiten ooit is goedgemaakt, weet ik niet, maar ik betwijfel dat zeer.
Frans Mahn
Fred, ik kan je verzekeren dat het na het "contract incident" goed is gekomen, of liever gezegd gebleven, tussen Frans en Roy! Het feit dat Frans hem begeleidde bij de voorbereiding op het werelduurrecord, geeft dit aan! Ook daarna bleven de contacten, al dan niet met een "randje", gehandhaafd!