Van de boekenplank van Wim …

RIJMEND DE BERG OP

door Miel Vanstreels
Het is niet het kleinste wielerboekje dat ik ooit in handen heb gehad. Wel het dunste, maar dat is niet zo vreemd aan een dichtbundel. Ik heb wel eens met een dichter gesproken en begrepen dat het maken van een goed gedicht nog het meest weg heeft van een zware bevalling. De ware poëet kan soms dagen op één woord of een komma broeden. Ik geloof het onmiddellijk want alles dat ik zelf aan poëzie heb voorgebracht, mag die naam echt niet hebben. Gebrek aan ... 
.... talent, maar vooral aan geduld.
Miel Vanstreels is een goede bekende in wielerland. De in Nederlands Limburg neergestreken Belg is zowel wielergek als gedreven toerfietser en hij mag zijn belevenissen op de fiets graag in een gedichtje vastleggen. Soms doet hij het na het fietsen en soms tijdens.
Bij het beklimmen van een heuvel of een berg heb je voor dat laatste het meeste tijd, maar dan wordt de inspiratie helaas geremd door zoiets aards als het vermogen tot onthouden. Marnix van Sint Aldegonde heeft het Wilhelmus zeker niet gedicht tijdens het paardrijden. De fiets bestond nog niet, maar ook op een paard is het onmogelijk de mooiste vondsten direct op te schrijven. Je moet ze opslaan in het geheugen en dan zijn de vijftien coupletten van Marnix wel erg veel. 
Ook voor de gedichten die Miel doorgaans schrijft trouwens. Daarom hier een boekje met zestien rijmpjes rechtstreeks uit het zadel geboren. Ze tellen allemaal slechts vier regels en daarom denk ik dat Miel er echt in is geslaagd ze tijdens het fietsen op zijn harde schijf op te slaan. Omdat het er maar zestien zijn, gaat het niet aan om hier pakweg een stuk of vier te citeren, want dan geef ik zo maar een kwart van de inhoud weg.
Daarom beperk ik me tot één, gemaakt op een van de beroemdste Alpencols, bekend van vele Tours:
Wie kan ik aanroepen
op de Croix de Fer
welke heilige 
is hier populair
Buiten het ijzeren kruis, weet ik het antwoord: Miel Vanstreels.
Van harte aanbevolen!
3 reacties
Door Fred van Slogteren, 22 januari 2015 9:00

Croix de Fer

Ooit de Croix de Fer beklommen
in mijn Fiatje zeshonderd.
Nee, niet op de fiets,
ben je bedonderd.

Nol van 't Wiel

Geplaatst door Nol van 't Wiel, 23 januari 2015 09:09:36

Michael Boogerd

Gisterenavond in het sportjournaal, alsmede op diverse teletekstberichten in de diverse regio´s, het bericht dat Michael bloeddoping gebruikt zou hebben van zijn eigen familie! Nu ik het genoegen deze fantastische wielerfamilie te kennen, zowel zijn vader en moeder en broer Rini, jazelf ook een zeer goed renner geweest in het verleden. De minste van de familie bij mij bekend is Michael Boogerd zelf. Om nu met de bewering te komen, dat zijn familie daar debet aan zou zijn, aan het verstrekken van bloed door met name Rini zou bloedgedoneerd hebben aan broerlief, wat de dopingbestrijders menen te zeggen, ik bestrijdt dit met klem, Voor Rini Boogerd de excoureur, daar stop ik mijn handen voor in het vuur, zou dit nimmer doen, ben daarvan 100% overtuigd!! en papa en mama Boogerd wielerfreaks van de beste soort evenmin. Michael Boogerd stelt terecht aan de dopingcommissies, kom dan met bewijzen, dat hebben ze niet en zullen dat nooit krijgen, alleen omdat dit leugens zijn!!De Nederlandse pers neemt nu alles klakkeloos aan of de familie de zondaars zijn, echter niets is minder waar!!Nogmaals als ik het toch ongelijk zou hebben, maar ik heb zoveel vertrouwen in de onschuld van de familie, dan vreet ik bij wijze van spreken een paar schoenen op. Of dit zal smaken dat weet ik niet. Zolang dat het niet bewezen is slaap ik met een gerust hart, elke dag opnieuw. Overigens als zo iets mij was overkomen dan had ik de diverse dopingorganisaties voor het gerecht gedaagd, om de eer voor de familie hoog te houden. IK groet U uit een nog steeds koel ( 18 graden ) Tenerife. Theo ten Dam.

Geplaatst door Theo ten Dam, 23 januari 2015 15:48:11

Michael Boogerd

Voor dat Michael Boogerd en plein public (TV) toegaf zich bezig te hebben gehouden met allerlei verboden stimulerende zaken, waren er wel meer lieden die beweerden beide handen voor hem in het vuur te willen steken.
Maar goed dat bij dergelijke uitspraken nooit de daad bij het woord wordt gevoegd.
Het zou anders buitengewoon druk worden bij het brandwondencentrum.
Om over het opvreten van schoenen maar te zwijgen.

Geplaatst door Bert Visser, 24 januari 2015 15:33:17
Onderwerp
Tekst
Je naam
Email
Web