De wielerspeaker ...
Schuimend op internet kwam ik een naam tegen die me in één klap deed belanden in Doetinchem. Het was 1967, zomer en dinsdagochtend. Zonder enig plan liep ik over de lapjesmarkt waar allerlei standwerkers hun waar aan de man brachten. Achteraf gezien waren ze de ware reden dat ik op die markt was. Meteen vooraan links, tegenover het oude badhuis, was het al raak. Een man verkocht er bananen. En hoe! Hoog op de geopende klep van zijn vrachtwagen overzag hij het volk en sprak hen toe. Als jong jochie nog, zag ik die film en steeds bij die bananen herkende ik een ...
... soort van Anthony Quinn uit La Strada.
Net zo zag hij eruit en bijna net zo klonk zijn stem. Het was een aanzwellend hees geluid waarmee hij zijn tropische lekkernijen aanprees. Ook de manier waarop hij de tros bananen uit de doos haalde, bleef me bij. Alsof hij aan gewichtheffen deed, zo zwaar. Daarna begon het afprijzen. En als 35 cent te duur was, greep iemand zijn kans toen hij dat veranderde in zeven stuivers. Nee, hoofdrekenen was altijd al een ondergeschoven kindje in de evolutie.
Ontluikend talent
Verderop, schuifelend tussen de mensen, werd ik verrast door een soort aankondiging zoals tegenwoordig BN’ers die ten deel valt bij TV-programma's. Hij kwam uit de mond van een man die onder een parasol zat achter een tafel vol negotie: “Jazeker beste mensen, ook Doetinchem heeft zijn ontluikend talent. Geen voetballer maar een wielrenner en kijk, daar staat hij.” De stem herkende ik. Hij was van Sjaak Meijer uit Apeldoorn. Naast marktkoopman toen ook regelmatig speaker van wielerwedstrijden. Er volgde een wederzijdse groet. Vandaag las ik dat hij op 18 december jl. is gestorven. Sjaak werd 84 jaar.
Wagner en zijn bewonderaars
Reden om ze eens de revue te laten passeren, de mannen van het geluid. De stoorzenders van de stilte, zoals ik ze ook wel eens oneerbiedig heb genoemd. Kennelijk hebben mensen behoefte aan geluid bij beelden en in een wielerkoers zijn ze bijna onmisbaar. Bij rondjes om de kerk vanwege de premies die aangekondigd moeten worden en het noemen van de sponsornamen. Maar er is ook iets anders, iets waarbij we vaak minder bij stil staan. Geluid dient om te imponeren. Als intimidatie van de tegenstanders. Ooit sloegen Romeinse legioenen vlak voor een aanval met het zwaard op hun schild en zetten Starfighter piloten hun nabrander aan bij het ontzetten van een gegijzelde trein. Maar het mooiste voorbeeld is natuurlijk die Amerikaanse kolonel uitApocalypse Now. Hij liet zijn Huey’s volhangen met grote luidsprekers waaruitdie Walküre klinkt, zodra de aanval op een Vietnamees dorp wordt ingezet. Wagner wist wat imponeren inhield. Hitler bleek niet zijn enige bewonderaar.
De Survival run
Ook bewaar ik warme herinneringen aan Gerrit Lagerweij. Hier in de Achterhoek was een wielerkoers niet compleet zonder Gerrit aan de microfoon. Maar niet alleen wielrennen. Vanaf het allereerste begin in 1989 was hij betrokken bij deSurvival Run van Beltrum. Daar lag de bakermat van dat sportfenomeen. Gerrit overleed in 2004 en werd 72 jaar. Van de Veluwe herinner ik mij Frans Sluijters en Jan van Ommen. Bij Arnhem richting Betuwe begon het rijk van Rini Hermse. Af en toe hoorde je her en der het geluid van Dick van Berkum.
Ramses
Van mijn eerste Acht van Chaam herinner ik me Chris Delbressine. Toen we als nieuwelingen bij de start stonden opgesteld was hij woedend op de jury of organisatie. Omdat ze een in zijn ogen talentvolle jongen weigerden te laten starten. In dat dispuut viel ik voor zijn nachtclubgeluid, het jazzy timbre van bijvoorbeeld Billy Holiday. Met de kennis van nu ben ik geneigd de credits voor zoveel velours in een stem toe te schrijven aan een overdaad van alcohol en tabak. Van Chris als privépersoon weet ik niks en misschien doe ik de man er wel mee te kort! Misschien ook niet. Kijk maar naar de onverminderde adoratie voor Ramses en zijn ‘we zullen doorgaan’. Sinds zijn levensgeschiedenis breed op TV was, en daarmee ook zijn alcoholprobleem, heeft zijn beroemdheid geen strobreed geleden.
Zwijgend landschap
Tegenwoordig hoef je de TV maar aan te zetten bij een Nederlandse koers en altijd klinkt wel ergens het geluid van Cees Maas. Zijn klankkast draagt nu eenmaal ver. Vorig jaar hoorde ik Harry Middeljans weer eens tijdens een criterium Het is een vak, dat van speaker bij een koers. Soms overvalt me simpelweg het verlangen naar slechts stille beelden. Niets mooier dan een in stof onzichtbaar geworden peloton dat zich slingert door een zwijgend landschap. Ik kan bijna niet wachten op de ingetogenheid van Strade Bianchi.
Tot een volgende keer!
Joep Scholten
Speaker
Joep,
Ik trap een open deur in, maar met dit stukje in het achterhoofd weet ik zeker, dat Ben Roesink uit AMBT Delden een man naar jouw hart was.
Geen legendarisch speaker, maar een zeer aimabel man, sticking to the facts, geen franje. Kunst van het zwijgen. Toch zul je het met me eens zijn, dat voor een doorsnee sportevenement iets meer entertainment ook geen kwaad kon. Echter, voor mij liever een Roesink (kon het nog maar...), dan een nar als Maas of Delbressine.
Geplaatst door Harrie Hofstede, 10 februari 2014 10:19:16
Ben, soms speaker uit noodzaak
Dag Harry,
7 april 2013 schreef ik een ode aan Ben. Ik zie dat ik, en Wim Neeskens, Roessink met dubbel s schreven terwijl ieder ander dat met 1 s deed. Wat het ook is, de herinnering aan deze 'Sportofficial' met hoofdletter is onuitwisbaar.
groet,
Joep
Geplaatst door joep scholten, 10 februari 2014 13:23:09
Ben Roesink
ik schreef destijds dat Ben niet te vinden was op het net. Nou ik had dus niet goed genoeg gekeken. Allereerst een stukje over zijn dood, ook al lijkt dat niet zo, uit 2000, http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/547977/2000/10/16/Heideman-lijkt-ook-dit-seizoen-onverslaanbaar-op-de-marathon.dhtml
Daarnaast werd er al eerder een youtube filmpje gemeld, eveneens uit 2000 met rond minuut 9 de huldiging en een interview op de bekende Ben Roesink wijze.
http://www.youtube.com/watch?v=TvSUVF-kZgQ
En volgens de volkskrant is het Roesink, met1 s dus, uit Ambt Delden. Aangezien dat destijds nog een kwaliteitskrant was neem ik aan dat dat wel de juiste spelling zal zijn.
Geplaatst door edo, 10 februari 2014 19:10:26
Chis Delbressine
Een kleurrijke en soms ietwat luidruchtig microfonist. Ik zie hem weer helemaal voor me. Chris voelde zich als een vis in het water als hij iets voor de renner kon betekenen. Ik herinner mij de ronde van Roosendaal 1966. Om onze mecanicien van Caballero, Ton Hofland, een plezier te doen had ik me een maand tevoren per dubbele startkaart ingeschreven. Chris Delbressine en Ton Hofland, beiden uit Roosendaal, waren extra in hun nopjes omdat ik had toegezegd zonder reisvergoeding te vragen. Toeval wil dat ik vlak voor 'Roosendaal' in het bezit kwam van de nationale kampioenstrui. Voorzichtig informeerde ik via Chris Delbressine bij de organisatie of er nog wat voor mij aanzat als ik bij hun in het rood-wit-blauw aan de start zou verschijnen.
Wat Chris ook probeerde of schooierde, hij kreeg nul op rekest. Ik besloot me niet te laten kennen en kwam in Roosendaal toch in kampioenstrui aan de start. Na de koers stapte de anders zo luidruchtige Chris ietwat timide op mij toe en drukte, zonder wat te zeggen, mij een briefje van honderd in de hand.
Geplaatst door Jan v d Horst, 11 februari 2014 14:34:46
Meerdere kleurrijke speakers
In dit rijtje horen nog wel meer kleurrijke speakers thuis. Zo ken ik nog Chris v/d Meulenreek uit Oost-Brabant nog voor de geest halen. Piet Imbosch uit het Utrechtse. En natuurlijk Mels de Kieviet uit de omgeving van Rotterdam. "Pas op mevrouw, ze rijden de cups uit je bh" was een onliner die te pas en te onpas door hem door de microfoon werd geschald.
Geplaatst door Jos Nederlof, 06 januari 2015 15:03:58
Chris Delbressine
Ik reed bij de nieuwelingen in 1969 of1970 de Ronde van Roosendaal. In de kopgroep zaten behalve ikzelf ook een aantal Roosendalers. Ik werd een ronde voor het eind door twee van hen klemgezet tegen de hekken en een Roosendaler won. Ik werd tweede. Ik wilde protest indienen, dat kostte 25 gulden. Chris zei:” Je weet wat er gebeurt als je protest wordt afgewezen?” Ik zei: “ Ja dan ben ik mijn 25 gulden kwijt” Hij zei: “ Inderdaad, en ik ben ook Roosendaler, dus zou je dat wel doen?” Ik wist genoeg, bij de premie en prijstafel stond Chris echter weer en gaf me een startplaats voor een koers het weekend erop met een startgeldje.
Geplaatst door Geert vanRooijen, 16 maart 2019 11:27:49
