... iemand zich steeds met jouw bezigheden bemoeit. Einde blog, begin slogblog.
Wijs geworden door het gescheld en imbeciel gelul dat op veel sites ontstaat als mensen anoniem kunnen reageren, stelde ik een bescheiden voorwaarde op, een fatsoensregel. Het heeft geholpen,want ik geloof dat ik in die acht jaar maar twee keer een reactie heb verwijderd. Dus is mijn oproep in de linkse kolom niet onopgemerkt gebleven.
Haagse connectie
In die acht jaar zijn meer dan zevenduizend blogs geplaatsten is er bij net zo vaak een reactie geplaatst. De bezoekersaantallen per dag zijn gestegen van enkele tientallen in de eerste maanden tot gemiddeld circa tweeduizend nu, met uitschieters tot over de drieduizend bij hoogtepunten in het wielerseizoen. De maand juli springt er wat dat betreft elk jaar uit. Niet alleen vanwege de Tour de France, maar zeker ook door het spannende Slogblog Tourspel. Het is ook verheugend en opvallend dat op de slogblog oude vrienden elkaar weer hebben gevonden. Zoals de Haagse connectie die niet uitgeschreven raken over de mooie tijden van vroeger met De Spartaan.
Netwerk
De slogblog heeft me een gigantisch netwerk opgeleverd. Zonder dat was ik bijvoorbeeld nooit aan de klus begonnen om een trilogie te gaan schrijven over de geschiedenis van Nederland in de Tour de France. Zonder de slogblog was ik nooit in contact gekomen met onder veel anderen de nabestaanden van een vooroorlogse kanjer als Jan Lambrichs, de eerste Nederlander die bij de eerste tien eindigde en volslagen vergeten is.
Slogblogvrienden
Vanaf het begin heeft de slogblog fantastische medewerkers gekend die op vaste dagen van de week hun bijdrage hebben geleverd. Jan met z’n ordners, Peter met z’n oude racefietsen, Henk met z’n truitjes, Wim met z’n wielerboeken, Otto met zijn balhoofdplaatjes en Cor met zijn fantastische en unieke fotoarchief. Het zijn vrienden geworden en dat geldt ook voor de medewerkers die er later zijn bijgekomen en periodiek of incidenteel een bijdrage leveren.
Van nature lui
Zonder die fantastische kerels zou ik het niet zo lang volgehouden hebben, denk ik, want ik ben van nature lui. Zonder die dagelijkse mailtjes met bijlage van de slogblog-mannen was ik misschien al na acht maanden gestopt, of misschien al na acht weken of zelfs acht dagen. Ook de adverteerders die er in de loop van die acht jaar zijn gekomen, ben ik dank verschuldigd. En de bevriende bedrijven die jaarlijks de prijzen beschikbaar stellen voor het Slogblog Tourspel. Natuurlijk ook een een woord van dank voor de vakbekwaamheid van de ontwerpers van IT Reklame en de techneuten van McNolia.com.
Rollator
Zolang de medewerkers, de adverteerders en de bezoekers het leuk vinden gaan we dus door en tien jaar lijkt me een mooi streven en dan moet het maar eens afgelopen zijn. Dan ben ik 77 en me elke dag met de rollator naar de computer slepen, is geen prettig vooruitzicht.
Duizendmaal dank
Tot slot wil ik jullie allemaal bedanken. Het is geen sinecure om elke dag weer op de slogblog af te stemmen en de verhaaltjes te lezen die we er elke dag voor jullie opzetten. Duizendmaal dank dus slogblogvrienden voor de keren dat jullie ons terecht hebben gewezen, voor het aantal malen dat ik uit de bocht ben gevlogen en voor alle morele ondersteuning die jullie ons gaven om door te gaan.
Fred van Slogteren
