8e etappe Aigurande – Super-Besse 189 kilometer

In de eerste de beste etappe waar serieus geklommen moest worden kon de kopman van Rabobank, waarvoor de hele ploeg moet werken en de hele dag klaarstaan, het tempo niet volgen waarna hij op achterstand werd gereden. Na afloop van deze boeiende rit kon ik er aanvankelijk mee leven. Hij staat nog voor Contador in het klassement en het hooggebergte moet nog komen. Daar gaat het immers tussen de grote klassementstroeven en zullen mannen als Hushovd, Gilbert, Vinokourov en anderen moeten afhaken. Als Gesink de etappe van morgen zonder schade doorkomt, dan kan hij op de rustdag van maandag misschien verder behandeld worden, waardoor zijn verwondingen wellicht sneller genezen dan op de fiets. Soigneurs en ploegartsen zijn als nakomelingen van Jezus: ze kunnen wonderbaarlijke genezingen tot stand brengen. Dat was mijn gedachte toen ik onze boomlange troef als een geknakte lelie over de streep zag komen, omgeven door de halve ploeg. Een half uur later ...

... zag ik hem terug voor de microfoon van Studio Sport. Hoorde ik het goed en zei hij: “Het was zwaar en mijn blessures spelen me nog parten, maar donderdag in de Pyreneeën zal ik die gasten eens een poepie laten ruiken. Dan zijn mijn wonden vrijwel genezen en kan ik laten zien hoe goed ik me in de afgelopen weken heb voorbereid.” Het klonk als muziek in mijn oren, tot mijn vrouw me aanstootte met de woorden: “Je zit weer te pitten, Gesink gelooft er niet meer in!” Ik zag het in de herhaling en toen zei hij: “Ik moet er eens goed over nadenken, als het zo blijft gaan heeft het geen zin.” Is dit de taal van een kopman? Is dit de taal van een vechter? Is dit de taal van een aanvoerder van een ploeg die al zijn miljoenen op de eerste Nederlandse kopman sinds jaren heeft gezet? Is deze jongen mentaal wel in staat deze verantwoordelijkheid te dragen? Of zijn die verwondingen zo erg dat er geen enkele mogelijkheid is dat hij voor donderdag weer fit is? Maar als hij dat weet dan moet de ploegleiding dat ook weten en moeten inzien dat het tijd was voor plan B, waar Danny Nelissen het van de week over had. Dan had Mollema toch op zijn minst voorin moeten zitten met Laurens ten Dam en niet mogen worden opgeofferd aan een kopman die tegen beter weten in doormoddert. Dat schoot allemaal door mijn hoofd nadat ik vanmiddag een mooie koers had gezien, door een mooi landschap met mooie prestaties van Rui Costa, Teejay Van Garderen, Alexandr Vinokourov, Philippe Gilbert, Thor Hushovd, Cadel Evans, ja zelfs van Rob Ruigh in de tweede lijn. Ik vrees dat die podiumplaats er ook dit jaar niet in zit en dat Johnnie Hoogerland de grote held van Nederland gaat worden. Moet-ie wel nog een ritje winnen, want dat is wederom het niveau waar we op moeten mikken. Go Johnnie, GO-GO-GO!!! (Foto: © Cor Vos)

De rituitslag:

1.    Rui Costa (Por.Movistar) 189 kilometer in 4.36’46”
2.    Philippe Gilbert (B.OP-Lotto) op 12”
3.    Cadel Evans (Aus.BMC) op 15”

Beste Nederlander: 38. Rob Ruijgh (Vacansoleil) op 33”

Algemeen klassement:

1.    Thor Hushovd (Noo.Garmin) 33.06’28”
2.    Cadel Evans (Aus.BMC) op 1”
3.    Fränk Schleck (Lux.Leopard) op 4”

Beste Nederlander: 17. Robert Gesink (Rabobank) op 1’28”

Groene trui: 1. Philippe Gilbert (B.OP-Lotto) 187 pt.
Bollentrui: 1. Tejay Van Garderen (VS.HTC) 5 pt.
Witte trui: 1. Robert Gesink (Ned.Rabobank) 33.07’56”