Historie: Tour de France 1977 - rustdag
Over een rustdag is doorgaans niet veel te vertellen. Rond 1977 begon ongeveer
de traditie dat dit voor journalisten een inspannende werkdag is, omdat ze van hotel naar hotel moeten snellen om de kanshebbers naar hun mening te vragen. Tegenwoordig gaat dat heel officieel met persconferenties, maar toen was het nog heel gemoedelijk met journalisten die met het blocnote in de hand de kamers van de renners binnenliepen en op de rand van het bed het nodige konden noteren. Veel nieuws leverde het doorgaans niet op zo kregen ze van Eddy Merckx, Joop Zoetemelk, Bernard Thevenet en Lucien Van Impe ongeveer dezelfde tekst: “Een goede uitgangspositie”. De vier voegden er – elk in hun eigen bewoordingen - aan toe dat de Tour tot aan de eerste rustdag exact volgens de verwachtingen was verlopen. Zo zei Joop: “Ik heb vijf seconden voorsprong op Van Impe, de winst is miniem maar in een tweegevecht kan vijf seconden belangrijk zijn. Lucien is straks mijn felste tegenstander. Vooral omdat wij elkaar in het hooggebergte niets toegeven zou de ... ... tijdrit over 50 kilometer in Dyon wel eens van beslissende betekenis kunnen zijn. Die rit tegen het horloge, drie dagen voor de aankomst in Parijs, mag niet over het hoofd worden gezien.” Die ontspannen houding van de geboren ronderenner was eveneens bij Van Impe te bespeuren. De winnaar van 1976 had een rekensommetje gemaakt en hij was daarbij tot de conclusie gekomen dat de uitslag van de door Thurau gewonnen tijdrit geen reden voor pessimisme mocht zijn. De Duitser was sterk, maar op de cols zou hij geen rol van betekenis kunnen spelen”, aldus de kleine bergkoning. Ook Thevenet en Merckx zagen in Thurau geen serieuze kandidaat voor de eindoverwinning. Dit in tegenstelling tot vijfvoudig Tour-triomfator Jacques Anquetil (foto), die in l’Équipe schreef: “Ik moet het nog zien dat Thurau geen winnaar kan worden. Ze vergeten zijn mogelijkheden in de tijdrit in de laatste week. Vroeger was ik evenmin een superklimmer maar dat was voor mij nooit een reden om bij voorbaat te capituleren.” (Foto: © Cor Vos)
De plaatsen van de Nederlanders in het klassement: 5. Hennie Kuiper (TI-Raleigh) op 1’49” 7. Joop Zoetemelk (Miko-Mercier) op 2’07” 15. Bert Pronk (TI-Raleigh) op 9’20” 22. Gerrie Knetemann (TI-Raleigh) op 19’19” 29. Henk Lubberding (TI-Raleigh) op 21’53” 41. Cees Bal (Fiat) op 23’56” 61. Fedor den Hertog (Frisol) op 42’44” 64. Roy Schuiten (BP-Lejeune) op 43’17” 80. Jan Raas (Frisol) op 48’34” 81. Gerben Karstens (TI-Raleigh) op 48’44” 85. Aad van den Hoek (TI-Raleigh) op 50’37” 89. Piet van Katwijk (Frisol) op 52’03” 91. Theo Smit (Frisol) op 52’17”.