De Burgerlijke Stand van 22 januari.

Al sinds de oprichting van de ploeg (1996) domineert Rabobank de strijd om de nationale titel die altijd een week voor aanvang van de Tour de France wordt verreden. Vier jaar achtereen, van 1997 tot en met 2000 had een Raborenner de kampioenstrui gepakt en toen was het even over. De KNWU besloot eens van decor te veranderen. Het heuvelachtige Zuid-Limburg werd ingeruild voor eerst twee jaar een vlak parcours in Nijmegen en daarna drie jaar een nog vlakker rondje in Rotterdam met de Van Brienenoordbrug als de Mont Ventoux en de Erasmusmusbrug als de Galibier. Een lachertje want voor ervaren profs zijn dat geen hindernissen van betekenis en voor het eerst sinds jaren hadden ook de snelle mannen een kans om kampioen te worden. Natuurlijk had Rabobank een goede sprinter in de persoon van Steven de Jongh, maar de blonde Noord-Hollander is wel snel maar niet zo snel als de beste sprinters van begin jaren 2000 en zo moest hij achtereenvolgens het onderspit delven tegen mannen als Jans Koerts, Rudie Kemna en de jarige van vandaag de toen 25-jarige Stefan van Dijk. De Rabo’s leken in 2002 zeker van hun zaak. Ze waren in Nijmegen bij ... 

... elke ontsnapping betrokken maar trokken nooit serieus door, vertrouwend op Steven de Jongh. Ze lieten het bewust op een eindsprint aankomen en toen werd hun topsprinter simpelweg voorbijgereden door de jarige van vandaag, alsook door Rudie Kemna en Max van Heeswijk, leden van de concurrentie. De Jongh werd vierde en verder zaten er bij de eerste tien geen Rabo’s. Stefan van Dijk is een echte Westlander, de tuinbouwstreek waar al zo veel goede renners vandaan zijn gekomen. Hij is een echte prijsrijder en met zijn vlijmscherpe eindsprint heeft hij al heel wat overwinningen geboekt. Hij heeft al bij heel wat ploegen op de loonlijst gestaan, maar hij vindt steeds weer een nieuwe werkgever. Hij is handig en slim en duidelijk iemand die zijn eigen weg zoekt. Helaas zit er ook een smetje op zijn blazoen, zij het dat hij nooit op doping is betrapt. Toen hij een keer met de auto de straat waar hij woont in reed zag hij de mannen van de dopingcontrole op zijn stoep staan. Hij reed door en werd daarvoor een jaar geschorst. Toen dat jaar erop zat hervatte hij zijn carrière zoals die zich voor de schorsing had voltrokken. Vaak winnen, veel ereplaatsen en als loner zijn eigen succesvolle plan trekken. In 2010 won hij vijf koersen, waaronder de Omloop van de Alblasserwaard, de Omloop der Kempen, de Dr.Tistaertprijs in Zottegem en de Omloop van het Houtland en nog een stuk of dertig plaatsen bij de eerste tien. De afgelopen twee jaar reed hij voor de Belgische ploeg Willems Verandas en in 2011 zal hij wederom voor die ploeg uitkomen. Hij wordt vandaag 35 jaar en ik denk dat hij nog wel een paar jaar meekan. Als een echte prijsrijder. (Foto: © Cor Vos)

De andere op 22 januari geborenen zijn:

BINK, Odwin (1970, Nederland)
BRAND, Twan van den (1989, Nederland)
CHRISTOPHE, Eugène (1885, overleden 01.02.1970, Frankrijk)
CUCINOTTA, Claudio (1982, Italië)
FRANSE, François (1965, Nederland)
FROSIO, Elio (1913, Italië)
FRIJTERS, Jacques (1947, Nederland)
LEDESMA, Eva (1976, Spanje)
MICHELETTO, Giovanni (1889, overleden 07.09.1958, Italië)
MIDDEN, Albert van (1948, Nederland)
NEFATTI, Ali (1895, overleden april 1974, Tunesië)
OLANO MANZANO, Abraham (1970, Spanje)
PÉLISSIER, Henri (1889, overleden, Frankrijk)
RELOU, Tom 1970, Nederland)
SANCHEZ FERNANDEZ, Maria (1976, Spanje)
STAUFF, Andreas (1987, Duitsland)
TCHMIL, Andrej (1963, België)
WERNER, Laura (1981, België)
WILCHES RODRIGUEZ, Juan (1982, Colombia)

Steun onze actie!

WAAROM PIETER WEL EN JAN EN JOOP NIET?