De Burgerlijke Stand van 10 januari.
In 1946 werd voor het eerst het onderdeel achtervolging bij de wereldkampioenschappen verreden. Eigenlijk was dat al in 1939 gebeurd, maar dat toernooi in Milaan werd al na de tweede dag afgelast vanwege het feit dat Hitler-Duitsland Polen was binnengevallen, hetgeen de start van de Tweede Wereldoorlog betekende. Daarom werd er in dat jaar maar één wereldkampioen gehuldigd en dat was onze Jan Derksen die bij de amateurs de regenboogtrui bij de sprinters behaalde. De renners moesten vervolgens tot 1946 wachten vooraleer er weer een WK kon worden gehouden. Hoewel bij de profs in die eerste jaren direct grote namen om de hoogste eer als achtervolger streden, denk aan namen als Coppi, Koblet, Schulte en Van Est, kwamen bij de amateurs vrij onbekende renners aan de start die in hun vaderland hadden bewezen in dat tijdrijden op de baan goed uit de voeten te kunnen. Messina, De Rossi, Van Heusden en Faggin waren geen namen die we van wegwedstrijden kenden. Ook Carlo Simonigh uit Turijn ... ... was volslagen onbekend toen hij in 1957 op de betonnen baan van het stadion Rocourt in Luik de voetriemen aantrok om zijn aan de overkant van de baan opgestelde landgenoot Franco Gandini in de finale te bestrijden. Hij won, maar het had wat ons betreft net zo goed andersom kunnen zijn. Onze aandacht ging tijdens dat toernooi veel meer uit naar Ab Geldermans een veelbelovende amateur uit Beverwijk die fraai als derde eindigde. Geldermans liet er – naar de mogelijkheden van die tijd gerekend – een mooie profcarrière op volgen, waarin hij onder meer Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Duitsland won en in de Tour de France van 1962 even de gele trui droeg. Dat soort wapenfeiten zijn van Simonigh niet bekend. Zijn palmares bestaat uitsluitend uit die ene wereldtitel en de derde plaats een jaar later achter de Engelsman Norman Sheil en de Fransman Philippe Gaudrillet, net als hij renners die alleen in de annalen zijn opgetekend omdat ze meer dan een halve eeuw geleden ontzettend hard in de rondte konden fietsen. Carlo Simonigh, als hij nog leeft dan wordt hij vandaag 75 jaar, was een specialist net als onze Piet van Heusden. In het buitenland zullen ze waarschijnlijk vergeefs naar verdere prestaties van Piet zoeken, maar hier in Nederland is hij nog steeds de wereldkampioen van 1952, geliefd in dat kleine kringetje van oud-wereldkampioenen dat langzaam bezig is uit te sterven. (Foto: archief T&T Tekst & Traffic)
De andere op 10 januari geborenen zijn:
BIDINOST, Maurizio (1959, Italië)
DUBOIS, Wim (1946, Nederland)
GIESELER, Edi (1936, overleden 01.05.2003, Duitsland)
LEWIS, Craig (1985, Verenigde Staten)
LOROÑO ARTEGA, Jesus (1926, overleden 12.08.1998, Spanje)
MAAS, Peer (1951, Nederland)
MERLOT, Emmanuelle (1986, Frankrijk)
ONGHENA, Ronan (1957, overleden28.05.2001, België)
PANCERA, Giuseppe (1901, overleden 19.04.1977, Italië)
PEREZ ARANGO, Marlon Alirio (1976, Colombia)
ROULSTON, Hayden (1981, Nieuw Zeeland)
THEVENET, Bernard (1949, Frankrijk)
VEYT, Bart (1985, België)
WILDEMAN, Henk (1990, Nederland)
ZANOLI, Michel (1968, overleden 29.12.2003, Nederland)
Steun onze actie!
WAAROM PIETER WEL EN JAN EN JOOP NIET?