Slogblog
Robert Varnajo was een veelzijdig coureur die in de jaren vijftig tot de beste Franse renners behoorde. In 1949 werd hij Frans wegkampioen bij de amateurs en een jaar later werd hij in het Belgische Moorslede als amateur tweede bij het WK op de weg achter de Australiër Jack Hoobin.
Bij de profs werd hij een goede subtopper die mooie koersen op zijn naam bracht, als het Circuit du Mont-Blanc en Parijs-Camembert. Dat hij niet meer gepresteerd heeft, lag grotendeels aan zijn eigenzinnige karakter.
Hij vertikte het bijvoorbeeld zijn eigen kansen op te offeren voor die van een kopman. Daar was hij veel te zelfzuchtig voor. Met wat hand- en spandiensten op zijn tijd zou hij het ongetwijfeld verder hebben gebracht.
Maar dat vertikte hij reden waarom hij categorisch uit de ploegen werd gehouden waar hij hogerop had kunnen komen. In 1954 behaalde hij zijn mooiste triomf door in de Tour de France de laatste etappe te winnen.
Op de wielerbaan van het Parc des Princes versloeg hij in de eindsprint snelle mannen als Fredje De Bruyne en onze eigen Henk Faanhof.
Varnajo kon ook goed achter de derny rijden en in de monsterklassieker Bordeaux-Parijs, die voor een groot gedeelte achter derny’s werd gereden, werd hij twee maal vierde.
In de herfst van zijn carrière werd hij stayer en hij werd drie jaar achtereen kampioen van Frankrijk in die discipline. Dat was in 1962, ’63 en ’64.
... Lees meer
Bij de profs werd hij een goede subtopper die mooie koersen op zijn naam bracht, als het Circuit du Mont-Blanc en Parijs-Camembert. Dat hij niet meer gepresteerd heeft, lag grotendeels aan zijn eigenzinnige karakter.
Hij vertikte het bijvoorbeeld zijn eigen kansen op te offeren voor die van een kopman. Daar was hij veel te zelfzuchtig voor. Met wat hand- en spandiensten op zijn tijd zou hij het ongetwijfeld verder hebben gebracht.
Maar dat vertikte hij reden waarom hij categorisch uit de ploegen werd gehouden waar hij hogerop had kunnen komen. In 1954 behaalde hij zijn mooiste triomf door in de Tour de France de laatste etappe te winnen.
Op de wielerbaan van het Parc des Princes versloeg hij in de eindsprint snelle mannen als Fredje De Bruyne en onze eigen Henk Faanhof.
Varnajo kon ook goed achter de derny rijden en in de monsterklassieker Bordeaux-Parijs, die voor een groot gedeelte achter derny’s werd gereden, werd hij twee maal vierde.
In de herfst van zijn carrière werd hij stayer en hij werd drie jaar achtereen kampioen van Frankrijk in die discipline. Dat was in 1962, ’63 en ’64.
Door Fred van Slogteren, 1 mei 2018 9:00
Zij die vandaag hun verjaardag vier(d)en ...
BEYEN, Ine (1987, België)
CUSSY, Laurena (1990, Frankrijk)
FAVALLI, Pierino (1914, † 16.05.1986, Italië)
FONSECA, Armindo (1989, Frankrijk)
GEORGES, Sylvain (1984, Frankrijk)
HOEVENAERS, Rik (1902, † 12.11.1958, België)
HUOT, Valentin (1929, Frankrijk)
IRIONDO URANGA, Iban (1984, Spanje)
RYABKIN, Alexander (1989, Rusland)
SCANDOLARA, Valentina (1990, Italië)
SCHELLING, Patrick (1990, Zwitserland)
SOEMANTA, Lisanne (1987, Nederland)
SOEPENBERG, Gerrit-Jan (1985, † 10.07.2014, Nederland)
VERLINDEN, Gery (1954, België)
VICHOT, Frédéric (1959, Frankrijk)
WINTER, Lauran de (1986, Nederland)
of ons op deze datum ontvielen:
EST, Wim van (1923, † 01.05.2003, Nederland)
GIESELER, Edi (1936, † 01.05.2003, Duitsland)
PÉLISSIER, Henri (1889, † 01.05.1935, Frankrijk)
TRUEBA PEREZ, Fermin (1914, † 01.05.2007, Spanje)
Door Fred van Slogteren, 1 mei 2018 0:00
Vandaag is het 30 april, een dag die hele generaties blijvend zullen associëren met koninginnendag. En hoewel we deze nationale feestdag sinds 2014 ingeruild hebben voor de koningsdag, wil ik vandaag toch een koningin op de troon zetten.
De ‘koningin van de piste’, luisterend naar de naam Kirsten Carlijn Wild, op 15 oktober 1982 geboren in Almelo, maar al jaren woonachtig in Zwolle. Op de piste startte haar ambtsperiode eind 2007. Sindsdien won ze een flinke prijzenkast vol met medailles op diverse onderdelen.
Begin vorige maand nog tijdens de wereldkampioenschappen baanwielrennen in Apeldoorn was ze weer nadrukkelijk aan het regeren. Ze werd wereldkampioene op de onderdelen scratch, omnium en de puntenkoers. Op het onderdeel koppelkoers werd ze tweede met Amy Pieters. Een koningin waardig.
De getoonde cover komt uit 2015 toen de redactie van het KNWU orgaan Wielersport Kirsten Wild tot ‘koningin van de piste’ kroonde naar aanleiding van haar prestaties tijdens de strijd om de wereldtitels op de baan van het Franse Saint-Quentin-en-Yvelines. Daar werd ze wereldkampioen op de scratch en won ze brons op het omnium.
Van druk heeft de inmiddels 35-jarige Kirsten geen last. En ze is de bescheidenheid zelve. “Word ik niet groter neergezet dan ik eigenlijk ben?”, vroeg ze zich af in de aanloop naar het WK baanwielrennen in Apeldoorn. Ze doet zich daarmee wel wat tekort, gezien haar palmares van de laatste jaren.
De Zwolse baanrenster grossierde in medailles op Europese kampioenschappen, wereldbekertoernooien en nationale kampioenschappen. Wild is echter geen vrouw die zich zelf graag in de schijnwerpers zet, ze zal niet snel uit zichzelf op de voorgrond treden. Ze wil fietsen en zo hard mogelijk, want ze laat liever haar benen spreken dan dat ze voor het journaille haar mondje roert.
Ook op de weg behoort Kirsten Wild al jaren tot de absolute wereldtop. In 2004 maakte ze haar debuut bij de profs. Haar eerste grote overwinning volgde in 2008 toen ze de Omloop Het Volk wist te winnen. Een jaar later won ze haar eerste wereldbekerwedstrijd toen ze in de spurt de Ronde van Neurenberg in haar voordeel besliste.
Bijna was ze op de weg ook nog wereldkampioen geworden. Dat was in Doha, het WK van 2016, waar ze heel dichtbij de wereldtitel op de weg was. Helaas verloor Kirsten met enkele centimeters de sprint van de Deense Amalie Dideriksen. “Zo dichtbij, dat hakte er wel even in.”
... Lees meer
De ‘koningin van de piste’, luisterend naar de naam Kirsten Carlijn Wild, op 15 oktober 1982 geboren in Almelo, maar al jaren woonachtig in Zwolle. Op de piste startte haar ambtsperiode eind 2007. Sindsdien won ze een flinke prijzenkast vol met medailles op diverse onderdelen.
Begin vorige maand nog tijdens de wereldkampioenschappen baanwielrennen in Apeldoorn was ze weer nadrukkelijk aan het regeren. Ze werd wereldkampioene op de onderdelen scratch, omnium en de puntenkoers. Op het onderdeel koppelkoers werd ze tweede met Amy Pieters. Een koningin waardig.
De getoonde cover komt uit 2015 toen de redactie van het KNWU orgaan Wielersport Kirsten Wild tot ‘koningin van de piste’ kroonde naar aanleiding van haar prestaties tijdens de strijd om de wereldtitels op de baan van het Franse Saint-Quentin-en-Yvelines. Daar werd ze wereldkampioen op de scratch en won ze brons op het omnium.
Van druk heeft de inmiddels 35-jarige Kirsten geen last. En ze is de bescheidenheid zelve. “Word ik niet groter neergezet dan ik eigenlijk ben?”, vroeg ze zich af in de aanloop naar het WK baanwielrennen in Apeldoorn. Ze doet zich daarmee wel wat tekort, gezien haar palmares van de laatste jaren.
De Zwolse baanrenster grossierde in medailles op Europese kampioenschappen, wereldbekertoernooien en nationale kampioenschappen. Wild is echter geen vrouw die zich zelf graag in de schijnwerpers zet, ze zal niet snel uit zichzelf op de voorgrond treden. Ze wil fietsen en zo hard mogelijk, want ze laat liever haar benen spreken dan dat ze voor het journaille haar mondje roert.
Ook op de weg behoort Kirsten Wild al jaren tot de absolute wereldtop. In 2004 maakte ze haar debuut bij de profs. Haar eerste grote overwinning volgde in 2008 toen ze de Omloop Het Volk wist te winnen. Een jaar later won ze haar eerste wereldbekerwedstrijd toen ze in de spurt de Ronde van Neurenberg in haar voordeel besliste.
Bijna was ze op de weg ook nog wereldkampioen geworden. Dat was in Doha, het WK van 2016, waar ze heel dichtbij de wereldtitel op de weg was. Helaas verloor Kirsten met enkele centimeters de sprint van de Deense Amalie Dideriksen. “Zo dichtbij, dat hakte er wel even in.”
Door Jan Houterman, 30 april 2018 12:00
De Raleigh-ploeg van Peter Post had het imago dat iedereen er kon winnen. Natuurlijk waren er kopmannen, maar de knechten wonnen ook regelmatig. Bij de meeste andere ploegen uit die tijd was dat niet denkbaar.
Na Raleigh ging Post verder met Panasonic en ook in die ploeg werd die strategie het handelsmerk van de ploeg. Mannen als Erik Breukink, Eric Vanderaerden, Teun van Vliet en Jean-Paul van Poppel waren de vedetten, maar ook de knechten mochten zo nu en dan hun gang gaan.
In het voorjaar van 1989 sloegen twee van die domestieken toe. Eerst won Jean-Marie Wampers Parijs-Roubaix en twee weken later was het Eric Van Lancker die de winst in de Amstel Gold Race binnenhaalde.
‘Alweer een knecht’ kopten de kranten, want Van Lancker werd net als Wampers als een knecht beschouwd. De bescheiden Belg uit Tiegem, aan de voet van de Vlaamse Ardennen, kon er niet mee zitten.
Een jaar later won hij ook nog Luik-Bastenaken-Luik. Dat hij desondanks geen vedette is geworden ligt meer aan zijn bescheidenheid, dan aan zijn wielerkwaliteiten. Hij was een knap coureur die vooral in het heuvellandschap tot zijn recht kwam.
In de Tour de France en de Giro d’Italia kon hij geen potten breken, hoewel hij in de Ronde van Italië van 1986 toch op een veertiende plaats eindigde en een etappe won.
Wat ik destijds niet zo geslaagd aan hem vond, was zijn snor. Wielrenners horen geen snor te hebben en die opvatting deelde ik met de meeste renners, want het aantal snorren was in het peloton te verwaarlozen.
De bekendste snordrager uit de wielergeschiedenis was de Zwitser Urs Freuler, maar dat was voornamelijk een zesdaagsencoureur. In dat gesoigneerde wereldje met zijden koerstruitjes ligt dat gevoelsmatig anders, vind ik.
... Lees meer
Na Raleigh ging Post verder met Panasonic en ook in die ploeg werd die strategie het handelsmerk van de ploeg. Mannen als Erik Breukink, Eric Vanderaerden, Teun van Vliet en Jean-Paul van Poppel waren de vedetten, maar ook de knechten mochten zo nu en dan hun gang gaan.
In het voorjaar van 1989 sloegen twee van die domestieken toe. Eerst won Jean-Marie Wampers Parijs-Roubaix en twee weken later was het Eric Van Lancker die de winst in de Amstel Gold Race binnenhaalde.
‘Alweer een knecht’ kopten de kranten, want Van Lancker werd net als Wampers als een knecht beschouwd. De bescheiden Belg uit Tiegem, aan de voet van de Vlaamse Ardennen, kon er niet mee zitten.
Een jaar later won hij ook nog Luik-Bastenaken-Luik. Dat hij desondanks geen vedette is geworden ligt meer aan zijn bescheidenheid, dan aan zijn wielerkwaliteiten. Hij was een knap coureur die vooral in het heuvellandschap tot zijn recht kwam.
In de Tour de France en de Giro d’Italia kon hij geen potten breken, hoewel hij in de Ronde van Italië van 1986 toch op een veertiende plaats eindigde en een etappe won.
Wat ik destijds niet zo geslaagd aan hem vond, was zijn snor. Wielrenners horen geen snor te hebben en die opvatting deelde ik met de meeste renners, want het aantal snorren was in het peloton te verwaarlozen.
De bekendste snordrager uit de wielergeschiedenis was de Zwitser Urs Freuler, maar dat was voornamelijk een zesdaagsencoureur. In dat gesoigneerde wereldje met zijden koerstruitjes ligt dat gevoelsmatig anders, vind ik.
Door Fred van Slogteren, 30 april 2018 9:00
Zij die vandaag hun verjaardag vier(d)en ...
BASTIANELLI, Marta (1987, Italië)
BLAUDZUN, Michael (1973, Denemarken)
BOSTERS, Jurrien (1991, Nederland)
CALZOLARI, Alfonso (1887, † 07.02.1983, Italië)
CAPELLE, Andy (1979, België)
KAISEN, Olivier (1983, België)
LEMAN, Luc (1953, België)
MØRKOV CHRISTIANSEN, Michael (1985, Denemarken)
RAMSBOTTOM, Alan (1936, Groot Brittannië)
SANTAROMITA, Ivan (1984, Italië)
SIEBERG, Marcel (1982, Duitsland)
VANKINDEREN, Jens (1993, België)
ZUGNO, Anna (1980, Litouwen))
THEUNS, Edward (1991, België)
MØRKØV, Michael (1985, Denemarken)
of ons op deze datum ontvielen:
DEMUYSERE, Jef (1907, † 30.04.1969, België)
GUYOT SR., Charles (1890, † 30.04.1958, Zwitserland)
NIJDAM, Henk (1935, † 30.04.2009, Nederland)
VAN AVERMAET, Aimé (1935, † 30.04.2009, België)
Door Fred van Slogteren, 30 april 2018 0:00
We leven in een tijd waarin we elkaar meedogenloos de maat nemen. De pers is daar heel duidelijk in, maar het grote publiek is daar zeer hypocriet in. Waar het hele land over onze premier heen viel, omdat hij vergeten was iets aan de Tweede Kamer te melden, daar kreeg na de dopingbekentenis van Karsten Kroon (foto 1) vooral Thijs Zonneveld ervan langs.
Facebook was dagenlang te klein om de boodschapper de meest verschrikkelijke dingen toe te wensen, terwijl hij in dit geval gewoon zijn werk deed. Thijs is journalist en het is zijn taak om dingen die het daglicht niet kunnen verdragen aan het licht te brengen. Dat is zijn werk want journalisten behoren luizen in de pels te zijn.
Thijs zette Karsten helemaal klem, zodat die niet meer onder een bekentenis uitkwam. Lieuwe Westra deed het vrijwillig in zijn aan een journalist gedicteerde boek met de titel Het Beest. Om schoon schip te maken en met een schone lei zijn leven na een aantal depressies weer op de rit te krijgen.
Er kunnen nu twee dingen gebeuren. Er gaan meer bekentenissen komen van oud-renners die met een bezwaard gemoed niet meer kunnen slapen, of het wordt weer voor jaren doodstil. Voor Karsten Kroon heeft het geen gevolgen. Hij gaat gewoon door met zijn vier banen en zijn vrijbuitersleven en Lieuwe kunnen ze niets maken, want die zit lekker met zijn Ingrid in Australië.
Vandaag eindigt de Ronde van Romandië en als er geen opzienbarende dingen gebeuren dan gaat de zege naar Primož Roglič, (foto 2) in dienst van LottoNL-Jumbo. Dat betekent dat de Nederlandse ploeg een prachtige zege op haar conto kan bijschrijven.
De formatie van Richard Plugge heeft met Primož Roglič goud in handen heb ik al eerder geschreven, want hij lijkt me op termijn in staat een grote ronde te winnen. Hij is een fenomenale tijdrijder, die bij het WK 2017 in het Noorse Bergen de beste was na een superieure Tom Dumoulin.
De Sloveen is ook een uitstekende klimmer en dat liet hij vorig jaar in de Tour de France zien toen hij in de zeventiende etappe van La Mure naar Serre Chevalier met daarin de Galibier aan de haal ging en na een indrukwekkende solo met een gedurfde afdaling met anderhalve minuut voorsprong over de streep kwam.
Hij zal na dat machtsvertoon ongetwijfeld aanbiedingen van andere ploegen hebben gehad, maar hij bleef bij de Nederlandse formatie waar hij samen met Kruijswijk voor het klassement zal gaan. Ik sla hem iets hoger aan dan Stevie Wonder en ik durf zelfs een podiumplaats te voorspellen.
Maar eerst gaan we virtueel naar Jeruzalem waar dit jaar de start plaatsvindt van de Ronde van Italië. Dat wordt hopelijk weer drie weken vol spanning genieten, ook al zal ik me lichtelijk ergeren aan de aanwezigheid van Chris Froome (foto 3).
Die man had daar niet mogen starten, maar geschorst moeten zijn. Niet omdat hij vanuit puur chauvinisme bij uitstek de renner kan zijn die Dumoulin van een tweede roze zege afhoudt, maar omdat er zoals zo vaak door de UCI met twee maten wordt gemeten.
... Lees meer
Facebook was dagenlang te klein om de boodschapper de meest verschrikkelijke dingen toe te wensen, terwijl hij in dit geval gewoon zijn werk deed. Thijs is journalist en het is zijn taak om dingen die het daglicht niet kunnen verdragen aan het licht te brengen. Dat is zijn werk want journalisten behoren luizen in de pels te zijn.
Thijs zette Karsten helemaal klem, zodat die niet meer onder een bekentenis uitkwam. Lieuwe Westra deed het vrijwillig in zijn aan een journalist gedicteerde boek met de titel Het Beest. Om schoon schip te maken en met een schone lei zijn leven na een aantal depressies weer op de rit te krijgen.
Er kunnen nu twee dingen gebeuren. Er gaan meer bekentenissen komen van oud-renners die met een bezwaard gemoed niet meer kunnen slapen, of het wordt weer voor jaren doodstil. Voor Karsten Kroon heeft het geen gevolgen. Hij gaat gewoon door met zijn vier banen en zijn vrijbuitersleven en Lieuwe kunnen ze niets maken, want die zit lekker met zijn Ingrid in Australië.
Vandaag eindigt de Ronde van Romandië en als er geen opzienbarende dingen gebeuren dan gaat de zege naar Primož Roglič, (foto 2) in dienst van LottoNL-Jumbo. Dat betekent dat de Nederlandse ploeg een prachtige zege op haar conto kan bijschrijven.
De formatie van Richard Plugge heeft met Primož Roglič goud in handen heb ik al eerder geschreven, want hij lijkt me op termijn in staat een grote ronde te winnen. Hij is een fenomenale tijdrijder, die bij het WK 2017 in het Noorse Bergen de beste was na een superieure Tom Dumoulin.
De Sloveen is ook een uitstekende klimmer en dat liet hij vorig jaar in de Tour de France zien toen hij in de zeventiende etappe van La Mure naar Serre Chevalier met daarin de Galibier aan de haal ging en na een indrukwekkende solo met een gedurfde afdaling met anderhalve minuut voorsprong over de streep kwam.
Hij zal na dat machtsvertoon ongetwijfeld aanbiedingen van andere ploegen hebben gehad, maar hij bleef bij de Nederlandse formatie waar hij samen met Kruijswijk voor het klassement zal gaan. Ik sla hem iets hoger aan dan Stevie Wonder en ik durf zelfs een podiumplaats te voorspellen.
Maar eerst gaan we virtueel naar Jeruzalem waar dit jaar de start plaatsvindt van de Ronde van Italië. Dat wordt hopelijk weer drie weken vol spanning genieten, ook al zal ik me lichtelijk ergeren aan de aanwezigheid van Chris Froome (foto 3).
Die man had daar niet mogen starten, maar geschorst moeten zijn. Niet omdat hij vanuit puur chauvinisme bij uitstek de renner kan zijn die Dumoulin van een tweede roze zege afhoudt, maar omdat er zoals zo vaak door de UCI met twee maten wordt gemeten.
Door Fred van Slogteren, 29 april 2018 12:00
De vraag of er ooit wielersport zou hebben bestaan als deze man niet had geleefd, is even relevant als onzinnig. Carl Ludwig Friedrich Christian Freiherr Von Drais was (waarschijnlijk) de eerste die van de toen bekende loopfiets (twee wielen met daartussen een zitbalk) een echt rijwiel maakte.
Door het voorwiel van een as en pedalen te voorzien, hoefde de berijder niet langer loopbewegingen te maken, maar ging hij door te trappen veel sneller vooruit. Bovendien werd de onbestuurbare loopfiets door een verticale as, tussen voorwiel en stuur, wendbaar en de berijder kon met het vehikel bochten nemen.
Het werd het begin van een revolutionaire ontwikkeling die nog steeds voortduurt en vooral door de wielersport is geïnitieerd. Dus Von Drais heeft onze sport mogelijk gemaakt. Als deze edelman echter niet had bestaan, zou dat ongetwijfeld ook zijn gebeurd, net als de elektriciteit ook zonder Edison wel werkelijkheid zou zijn geworden.
Rijk is Von Drais niet van zijn uitvinding geworden, want toen hij stierf bedroeg zijn geldelijk bezit niet meer dan enkele tientallen Marken. Dat kwam omdat het patent op zijn vinding slechts in eigen land werd erkend en dus overal in het buitenland naar zijn voorbeeld fietsen werden gemaakt.
Wel werd het basisprincipe van Von Drais verbeterd. Zo werd de directe aandrijving van de as van het voorwiel later vervangen door het kettingmechanisme. Dat iedereen met zijn idee op de loop kon gaan had de ridder overigens geheel aan zichzelf te danken door met zijn vinding de hele wereld af te reizen en iedereen op een idee te brengen.
Toen hij geen cent meer aan zijn vinding kon verdienen, heeft hij nog een aantal jaren op de fiets als kermisattractie opgetreden tot hij daar te oud voor werd. In eigen land werd hij tijdens zijn leven en tot ver na zijn dood hogelijk gewaardeerd.
... Lees meer
Door het voorwiel van een as en pedalen te voorzien, hoefde de berijder niet langer loopbewegingen te maken, maar ging hij door te trappen veel sneller vooruit. Bovendien werd de onbestuurbare loopfiets door een verticale as, tussen voorwiel en stuur, wendbaar en de berijder kon met het vehikel bochten nemen.
Het werd het begin van een revolutionaire ontwikkeling die nog steeds voortduurt en vooral door de wielersport is geïnitieerd. Dus Von Drais heeft onze sport mogelijk gemaakt. Als deze edelman echter niet had bestaan, zou dat ongetwijfeld ook zijn gebeurd, net als de elektriciteit ook zonder Edison wel werkelijkheid zou zijn geworden.
Rijk is Von Drais niet van zijn uitvinding geworden, want toen hij stierf bedroeg zijn geldelijk bezit niet meer dan enkele tientallen Marken. Dat kwam omdat het patent op zijn vinding slechts in eigen land werd erkend en dus overal in het buitenland naar zijn voorbeeld fietsen werden gemaakt.
Wel werd het basisprincipe van Von Drais verbeterd. Zo werd de directe aandrijving van de as van het voorwiel later vervangen door het kettingmechanisme. Dat iedereen met zijn idee op de loop kon gaan had de ridder overigens geheel aan zichzelf te danken door met zijn vinding de hele wereld af te reizen en iedereen op een idee te brengen.
Toen hij geen cent meer aan zijn vinding kon verdienen, heeft hij nog een aantal jaren op de fiets als kermisattractie opgetreden tot hij daar te oud voor werd. In eigen land werd hij tijdens zijn leven en tot ver na zijn dood hogelijk gewaardeerd.
Door Fred van Slogteren, 29 april 2018 9:00
Zij die vandaag hun verjaardag vier(d)en ...
AARTS, Sylvester (1952, Nederland)
AUNE, Karin (1975, Zweden)
CIZGIN, Pelin (1986, Oostenrijk)
COLAS, Michal (1984, Polen)
DE VOCHT, Wim (1982, België)
GOENGA, Erwin (1983, Nederland)
GOLAS, Michal (1984, Polen)
JAKOBS, Gert (1964, Nederland)
O’LOUGHLIN, David (1978, Ierland)
OTHMAN, Muhamad (1991, Maleisië)
VENS, Quincy (1986, België)
VON DRAIS, Carl (1785, † 10.12.1851, Duitsland)
BARBERO, Carlos (1991, Spanje)
of ons op deze datum ontvielen:
Door Fred van Slogteren, 29 april 2018 0:00
Jeruzalem
Vier mei, als wij herdenkenen gedenken hen die Jeruzalem
nooit hebben bereikt,
het beloofde land, het betwiste land
nooit hebben gezien,
start daar de Giro tweeduizend achttien.
In het land van melk en honing,
waar ooit Romeinse krijgsheren
de scepter zwaaiden
en nu voor even terugkeren,
waar ooit de doornenkroon wachtte,
wacht nu de maglia rosa als beloning.
Drie dagen, zo passend bij
het beloofde land, het betwiste land,
rijden renners door en langs
het zand van strand en woestijn
en pogen Jeruzalem
een stad van vrede te doen zijn.
© Nol van ‘t Wiel
... Lees meer
Door Nol van 't Wiel, 28 april 2018 12:00
Bradley Wiggins, de zoon van de Australische wielrenner Gary Wiggins, is in België geboren, maar hij bezit de Britse nationaliteit. Het is er misschien oorzaak van dat hij een uiterst gecompliceerd karakter heeft.
Hij heeft op de fiets inmiddels zoveel eremetaal verzameld dat hij zijn huis waarschijnlijk met goud kan behangen. Dat moet een gelukzalig gevoel opleveren bij een man die niets liever deed dan trainen – liefst de hele dag – én kampioenschappen rijden.
Zijn erelijst is gigantisch met als absolute hoogtepunten zijn vijf gouden Olympische medailles, twee wereldtitels, het werelduurrecord en de zege in de Tour de France van 2012. Hij was een van de meest complete tijdrijders aller tijden en een maniakale controll freak.
Onzekerheid was de basis van zijn presteren en pas als hij zeker wist dat hij niets aan het toeval had overgelaten vond hij op de fiets de innerlijke rust om een wereldprestatie te leveren.
Hij kon enorm toeleven naar een Olympische finale of naar een eindstrijd op het WK, maar als de medaille eenmaal om zijn nek hing sloegen direct weer zwartgallige depressieve gedachten toe en had hij door onzekerheid gevoede nachtmerries voor de volgende topprestatie.
Voor zijn Tourzege was er in 2012 meer nodig dan twee goede tijdritten rijden. Team Sky had hem als kopman naar de Tour gestuurd met de nog vrij onbekende Chris Froome als meesterknecht. Die moest hem in de bergen bijstaan tegen de concurrentie.
Teammanager Dave Brailsford had over het hoofd gezien dat die Froome ook een winnaarstype was en het was tijdens die Tour enkele malen goed te zien dat de in Kenya geboren Brit zelf ook kon winnen, voor hij door de ploegleiding tot de orde werd geroepen.
Maar Wiggins bracht als eerste Brit de gele trui in Parijs, maar moest het jaar daarna als kopman plaatsmaken voor Froome. Na het behalen van zijn vijfde gouden plak bij de Olympische Spelen van 2016 stopte hij met de wielersport en hij is sindsdien alleen nog maar negatief in het nieuws geweest.
Al in 2016 brachten hackers aan het licht dat de inmiddels in de adelstand verheven Sir Bradley Wiggins al vanaf 2008 structureel middelen gebruikte die op de lijst van verboden middelen staan. Hij zou aan astma lijden en met toestemming van de UCI die middelen mogen gebruiken.
... Lees meer
Hij heeft op de fiets inmiddels zoveel eremetaal verzameld dat hij zijn huis waarschijnlijk met goud kan behangen. Dat moet een gelukzalig gevoel opleveren bij een man die niets liever deed dan trainen – liefst de hele dag – én kampioenschappen rijden.
Zijn erelijst is gigantisch met als absolute hoogtepunten zijn vijf gouden Olympische medailles, twee wereldtitels, het werelduurrecord en de zege in de Tour de France van 2012. Hij was een van de meest complete tijdrijders aller tijden en een maniakale controll freak.
Onzekerheid was de basis van zijn presteren en pas als hij zeker wist dat hij niets aan het toeval had overgelaten vond hij op de fiets de innerlijke rust om een wereldprestatie te leveren.
Hij kon enorm toeleven naar een Olympische finale of naar een eindstrijd op het WK, maar als de medaille eenmaal om zijn nek hing sloegen direct weer zwartgallige depressieve gedachten toe en had hij door onzekerheid gevoede nachtmerries voor de volgende topprestatie.
Voor zijn Tourzege was er in 2012 meer nodig dan twee goede tijdritten rijden. Team Sky had hem als kopman naar de Tour gestuurd met de nog vrij onbekende Chris Froome als meesterknecht. Die moest hem in de bergen bijstaan tegen de concurrentie.
Teammanager Dave Brailsford had over het hoofd gezien dat die Froome ook een winnaarstype was en het was tijdens die Tour enkele malen goed te zien dat de in Kenya geboren Brit zelf ook kon winnen, voor hij door de ploegleiding tot de orde werd geroepen.
Maar Wiggins bracht als eerste Brit de gele trui in Parijs, maar moest het jaar daarna als kopman plaatsmaken voor Froome. Na het behalen van zijn vijfde gouden plak bij de Olympische Spelen van 2016 stopte hij met de wielersport en hij is sindsdien alleen nog maar negatief in het nieuws geweest.
Al in 2016 brachten hackers aan het licht dat de inmiddels in de adelstand verheven Sir Bradley Wiggins al vanaf 2008 structureel middelen gebruikte die op de lijst van verboden middelen staan. Hij zou aan astma lijden en met toestemming van de UCI die middelen mogen gebruiken.
Door Fred van Slogteren, 28 april 2018 9:00